Boyhood

87.Oscar Ödülleri'nin en iddialı filmlerinden Boyhood karşınızda...

87.Oscar Ödülleri’nde en iyi film kategorisi başta olmak üzere 6 dalda adaylığı bulunan Boyhood filmi hakkında konuşmamak olmazdı elbette. Bu film için belirgin bir tür belirtmenin oldukça zor olduğunu söyleyerek yazıma başlamak istiyorum. Her ne kadar dram kategorisinde bulunsa da belgesel havasında bir film Boyhood. Ayrıca bir çocuğun büyüme evresindeki psikolojisini, ergenlik dönemlerindeki tavırlarını ve hayatını etkileyen olayların üzerindeki etkisini doğal bir biçimde işlemesiyle bir psikoloji filmi de diyebiliriz. Akıllara sadece bir dram filmi olarak kazınması bana göre büyük bir haksızlık olacağı için bu tür karmaşasını yazının başında belirtmek istedim.

 Öncelikle filmde şu ana kadar izlemiş olduğunuz neredeyse tüm filmlere kıyasla daha fazla emek harcandığının altını çizmek istiyorum. İsterseniz sizlere filmin konusundan kısaca bahsedeyim. Filmimiz bizlere bir çocuğun büyüme evrelerini ve bu evrelerde yaşadığı kritik olayların hayatına etkilerini anlatıyor. Kısacası bir çocuğun 12 senelik büyüme hikâyesi bizlere tasvir ediyor da diyebiliriz. Film için bahsettiğim fazla emek bu 12 senenin izleyiciye olağanüstü bir gerçeklik ile aktarılması için harcanmış. Çünkü Boyhood filminde kolaya kaçılmamış ve film ekranda gördüğümüz çocuğun büyümesiyle eşdeğer bir süre zarfında yani 12 senede çekilmiş. Yapım ekibi ve yönetmen filmde siyah bir ekrana şu kadar sene sonra yazıp gerekli makyajlarla ve farklı oyuncularla aynı filmi belki de 1 senede çekebilecekken, film aynı oyuncu kadrosuyla 12 senede tamamlanmış. Sinema tarihinde bir ilk olan bu teknik ortaya oldukça gerçekçi bir film çıkarmış. Filmin her bir sahnesi sanki gerçek bir yaşam öyküsünün içerisinde çekilmiş videolardan oluşturulmuş. Filmin sadeliği ile günlük hayatı böylesine etkisiz anlatışına şaşırmamak elde değil. Gerçekten bu kriterler üzerinden yaptığım değerlendirmede Boyhood ‘un benden tam not aldığını rahatlıkla söyleyebilirim.

 Tabii ki her filmde olduğu gibi Boyhood ‘a da ciddi eleştiriler getirilmiş fakat ben bu eleştirilerin hiç birine katılmıyorum. Filme yöneltilen eleştirilerin hemen hemen hepsi filmin duyguları fazla yaşatmadığı üzerine yoğunlaşmış. Yani kısacası dram uçlarda yaşatılmamış, istenen gerilim verilmemiş gibi eleştiriler olarak da değerlendirebilirsiniz bunları. Ve bana göre hepsi de yersiz. Size gerçek bir öykü anlatmak isteyen, günlük hayattaki doğallığı yakalamak isteyen bir filmden uçlarda yaşanan duygular beklemek ne derece anlamlı sizin takdirinize bırakıyorum.

 Tüm bunların yanında 12 senelik bir serüvenle çekilen böylesine bir filmin oyuncu kadrosunda yer alan ve çocuklukları boyunca bu filmde oynayan Lorelei Linklater ve Ellar Coltrane ‘nin hikâyenin sonuna doğru rol yapma performanslarının inanılmaz şekilde artması gerçekten etkileyiciydi.  Sadece Linklater ve Coltrane değil filmdeki her bir oyuncu eşsiz bir performans göstermişler. Ayrıca filmin arka plandaki detaylarla desteklenmiş olması da benim dikkatimi çeken ve üzerinde durulması gereken başka bir konu. Örnek vermem gerekirse benim en çok dikkatimi çeken şey; filmin başlarında çocukların aileleriyle ilişkileri ile filmin sonlarına doğru Facebook ve akıllı telefonların hayatta yer edinmeye başlaması sonrası çocuklar ve aileleri arasındaki ilişkide gözle görülür bir değişme olması oldu. Günlük hayatımıza bakarak bu değişimlerin neler olduğunu hepimiz tahmin edebiliriz. İnce bir detay gibi gözükse de böyle örneklerle süslenmiş olan filmin, kurgusu ve bizlere anlatmak istedikleri daha da çarpıcı bir hal almış.

 Karşınızda sinema tarihine damga vuran, Oscar ‘da bolca ödül alma potansiyeline sahip eşsiz bir film var. Son yılların mutlaka izlenmesi gereken filmler listesinde Boyhood ‘un kesinlikle olması gerektiğini söyleyebilirim. Mutlaka izleyin ve bu güzel filmi kaçırmayın.

 Filmin Oscar Adaylıkları:

 En iyi film, En iyi yönetmen, En iyi özgün senaryo, En iyi yardımcı kadın oyuncu, En iyi yardımcı erkek oyuncu, En iyi kurgu

 Filmin IMDB puanı:

 8.3 / 10

 Benim notum:

 9 / 10